Toen riep Simson tot de HEERE en zei: Heere, HEERE! Denk toch aan mij en maak mij toch alleen nog deze keer sterk, o God, zodat ik me met één slag op de Filistijnen kan wreken voor mijn twee ogen.

Richteren 16: 28

In deze crisistijd rond het coronavirus lezen meer mensen dan anders een boek. Ik was bezig in een historische roman van de Zuid-Afrikaanse historicus en schrijver Dann Sleigh. Over het begin van Zuid-Afrika en de stichting van Kaapstad in de 17e eeuw. Een hoofdrol vervult Pieternel, de eerste kleurlinge, geboren uit een huwelijk tussen blank en zwart.

Ook daar is het crisistijd: malaria, cholera, scheurbuik, epidemie van het pokkenvirus. Pieternel heeft naast haar man Daniel ook haar broer in huis. Die leest ’s avonds voor uit de Bijbel. Als haar broer overlijdt, neemt Pieternel zijn voorleestaak over. En zo kwamen we ineens terecht bij Simson. Verrassend wat Pieternel dan zegt. Lees maar mee op bladzij 558:

Na het avondeten las Pieternel een hoofdstuk voor uit hun Bijbel…

Ze las over de sterke man Simson die een lastpak was waar hij ook ging, voor vriend en vijand, en over zijn jammerlijke einde. Was het mogelijk dat een mens een leeuw doodde? Vroeg Daniel…

Pieternel zei dat ze niet dacht dat sterk zijn alleen voldoende was: een mager mens kon kracht uit de hemel krijgen. Ze vond het jammer dat een man als Simson met zo’n gave zich vermaakte met vrouwen van losse zeden. Zijn arme ouders. Gelukkig was er geen weduwe of kind. En Daniel bleef met verbazing naar haar kijken.

Ik was even verrast als haar Daniel. Zo had ik nog nooit naar Simson gekeken. En mijn bijbelcommentaren evenmin. Wie denkt er nu aan de ouders van Simson? Wie vindt het gelukkig dat er geen weduwe of kind was? Wie denkt eraan dat niet alleen sterke, grote mannen kracht hebben, maar dat ook een magere man kracht uit de hemel kan krijgen?

In deze crisistijd waarin wij leven, is dat anders. Je denkt juist wel om je ouders, om je kinderen en om je kleinkinderen. Je bekommert je om ouderen. Je hebt verdriet bij huwelijken en begrafenissen, die ineens zo anders dan anders gaan. Dat je de ander in ziekenhuis of verpleeghuis niet kunt bezoeken. Dat je niet op kraamvisite kunt gaan.

Je voelt je vaak klein en zwak. Je denkt aan al die mensen die druk aan het werk zijn. In de zorg, in de verpleging, op de digitale scholen, in de winkels en de supermarkten, bij de vuilnisophaaldienst, de brandweer, de politie, het leger, de ambulancedienst. Wat vraagt dat veel, maar ook: wat wordt er veel gegeven aan inzet en met liefde.

Ik dacht aan de woorden van Pieternel. Aan de stervende Simson. Staande tussen twee pilaren. De blinde ogen omhoog gericht. Biddend om Gods nabijheid en vooral ook om Gods kracht. Gods kracht die meer is dan alleen iets van sterke mannen. Ook tengere, zwakke, kleine mensen mogen kracht uit de hemel verwachten en vragen.

Ik dacht aan wat Paulus schrijft aan de kerk in Filippi (Filippenzen 3: 10-11). Van de sterke man Simson kwam ik zomaar uit bij de apostel die roemt in zijn zwakheid (2 Korintiërs 12: 9). Je stapt het licht van Pasen in, als je Paulus hoort spreken van de kracht van de opstanding van Christus. Die hem juist in zijn zwakheid sterk laat zijn. Kracht in het lijden geeft – kracht naar kruis.

Heel het Nieuwe Testament spreekt er in wezen van. Hoe de opstanding van Christus allesbepalend is. Zonder opstanding zou Zijn kruisdood zonder waarde gebleven zijn. Zou de dood het laatste woord hebben gehad. Gelukkig is het anders. Mogen wij leven vanuit het perspectief van de opstanding. Is die de basis van ons christelijk geloof.

Als je Christus hebt leren kennen, mag je ook leren leven van Zijn opstandingskracht. Kracht die troost en bemoedigt. Kracht die je angst kan overwinnen. Het is een kracht geworden in het leven van Paulus, die groter is dan hijzelf. Een kracht die bezielt en aanvuurt en aanspoort. Opstandingskracht die je aanraakt als je tot geloof in de Heere Jezus komt.

En zeker. Daar komt het lijden in mee. Die kracht walst niet over al je zwakheid en moeite en zorgen en ziekte en pijn en verdriet heen. Daarom spreekt Paulus ook in één adem door over gemeenschap hebben aan het lijden van Christus. Altijd weer gaat het door lijden tot heerlijkheid (Romeinen 8: 18 en Lucas 24: 26). Tot die tijd blijft het lijden in je leven aanwezig.

Maar de vreugde die de opstandingskracht bewerkt, helpt ons er telkens weer bovenop. Dat mag je vasthouden. Geloven in de opstanding van Jezus Christus uit de dood. Dat brengt je namelijk bij een heel persoonlijk God. Die je mag leren kennen. Met wie je vertrouwelijk om kunt gaan. Met wie je kunt spreken in je gebed. Die oprecht en barmhartig naar je luisteren wil.

Zelfs de sterke man Simson, die een lastpak was waar hij ook ging, ontving die laatste keer kracht van een luisterende Vader in de hemel. Hoeveel te meer mag je dat dan ook zelf verwachten van Hem, die in en door jouw levende Heiland alles voor jou over heeft. Die Zich ontfermt over een wereld verloren in schuld. Er is er Eén die op je let en die luistert naar jouw gebed.

Heere God wij komen tot U
in een bange donkere tijd.
Heel de wereld is verslagen
en we voeren allen strijd.
Breng ons Heere op de knieën
dat wij U belijden Heer.
U staat boven alle dingen.
Leer ons leven tot Uw eer!

Heer, wij mogen niet naar school toe
en naar onze vriendjes thuis.
Wilt U voor hen blijven zorgen?
Denkt U aan een ieders kruis?
Breng ons Heere op de knieën
dat wij U belijden Heer.
U staat boven alle dingen.
Leer ons leven tot Uw eer!

Heel veel mensen zijn nu eenzaam,
alleen in hun eigen huis.
Wilt u hen bezoekjes brengen,
misschien wel in het ziekenhuis?
Breng ons Heere op de knieën
dat wij U belijden Heer.
U staat boven alle dingen.
Leer ons leven tot Uw eer!

Wilt U voor de dokters zorgen
en voor allen in de zorg?
Geeft u wijsheid en veel liefde,
toon Uw Vaderlijke zorg!
Breng ons Heere op de knieën
dat wij U belijden Heer.
U staat boven alle dingen.
Leer ons leven tot Uw eer!

Heel veel mensen zijn nu werkloos
en verdienen nu geen geld.
Heer, U weet dat geeft veel zorgen.
We voelen ons zo erg geveld!
Breng ons Heere op de knieën
dat wij U belijden Heer.
U staat boven alle dingen.
Leer ons leven tot Uw eer!

Leer ons in Uw woord te lezen
Help Uw knechten, elke keer
om Uw Woord ook nu te brengen,
breng het in onz’ harten Heer!
Breng ons Heere op de knieën
dat wij U belijden Heer.
U staat boven alle dingen.
Leer ons leven tot Uw eer!

Heer, ik mag toch alles vragen?
Als ik bang ben, vol verdriet?
Wilt u daarom naar ons luisteren?
Hoor verhoor toch ook dit lied!
U bent Wonderlijk, U bent Raadsman,
U bent toch de sterke God!
Brengt u dan Uw eigen vrede,
wees bewogen met ons lot!

‘Heere God wij komen tot U’ kan gezongen worden op de melodie van ‘Samen in de naam van Jezus’

Ds. J.P. Strietman

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van april 2020