God wees ons genadig en zegen ons
Psalm 67: 2

Aanleiding
Ieder mens die veel zorgen kent en zich in een crisis bevindt loopt het risico om zich alleen maar op zichzelf te concentreren en vergeet het leed van de ander. En dat is ook best begrijpelijk. Toch is het goed om ook aandacht te vragen voor het leed van de ander. De coronacrisis raakt ons allemaal, maar mogelijk nog wel het meest die mensen waar geen goede medische voorzieningen zijn, geen sociaal vangnet en in een land wonen met een overheid, die niet de mogelijkheid heeft om haar burgers te helpen.
Een aantal christelijke hulporganisaties heeft hun krachten gebundeld en vraagt om op zondag 28 juni te bidden voor de wereld. Of zoals ze dat zelf formuleren: “Laten we de wereld in onze harten en gebeden sluiten”. Ze denken daarbij vooral aan mensen die door crisis in diepe armoede terecht zijn gekomen en omkomen door de honger. Deze organisaties hebben gevraagd of we in de kerken Psalm 67 willen lezen, als een gezamenlijk gebed om Gods zegen voor de wereld.

Zegen ons
De psalm begint met de zegen van Aaron. Maar er vindt een perspectiefwisseling plaats. In de oude zegen wordt het persoonlijk voornaamwoord “U” gebruikt, maar hier gaat het ineens over naar “ons”. En met dat ‘ons’ worden alle naties, volken en landen bedoeld. Dus niet; ‘zegen Israël’, ‘God bless America’ of ‘God zegen Nederland’, maar alle mensen die de aarde bewonen. De dichter begint met te bidden: “Wees ons genadig” dat betekent heb medelijden met ons, reken ons onze fouten niet aan en heb ons lief. En daarna bidt hij: “Zegen ons” en daarmee bedoelt hij; voorzie in onze behoeften. En dat zijn in de eerste plaats: schoon water, gezond voedsel, veilig onderdak en kleding die ons warm kan houden.

U bestuurt de volken rechtvaardig
De dichter is ervan overtuigd dat God de aarde rechtvaardig bestuurt. En dat wij mensen als Zijn beeld, als afspiegeling van Hem, dat ook doen. De Bijbel roept ons daar meerdere malen toe op, om rechtvaardig en barmhartig te zijn. Jezus trouwens ook, in Lucas 6: 38 lezen we “Geef, dan zal je gegeven worden; een goede, stevig aangedrukte, goed geschudde en overvolle maat zal je worden toebedeeld. Want de maat die je voor anderen gebruikt, zal ook voor jullie worden gebruikt.”
De oproep van de hulporganisaties is dan ook terecht, want de wereld is niet rechtvaardig, niet ieder mens heeft gelijke kansen en mogelijkheden. Onze huidige verdeling van geld en voedsel is gebaseerd op het begrip “vrije wereldhandel”. In die wereld is de mens met een sterke koopkracht oppermachtig en is er een voortdurende behoefte aan goedkope arbeid en grondstoffen. Zo las ik op internet dat een gemiddeld gezin in Zwitserland een maandinkomen heeft van 5.000 euro en een gezin uit de Centraal Afrikaanse Republiek 50 euro. Grote verschillen dus. En daarnaast nog grote verschillen in voorzieningen zoals: onderwijs, verzekeringen, pensioenen en mobiliteit. Deze verscheidenheid is voor ons een uitnodiging om juist de minderbedeelden te helpen.

De aarde heeft een rijke oogst gegeven
De dichter komt tot de slotsom dat God een rijke oogst heeft gegeven, genoeg voor iedereen. Opnieuw hanteert hij hier weer een wijds begrip. Niet Israël alleen, maar de aarde. De aarde heeft een rijke oogst gegeven. Volgens wetenschappers is er nu ook genoeg voor iedereen, maar door een slechte verdeling lijden ongeveer 820 miljoen mensen honger en 1,4 miljard leeft in permanente armoede (cijfers Unicef). En dat zijn cijfers van 2019, waarschijnlijk is het nu veel erger, omdat de wereldcrisis en de ‘lockdown’ in arme landen ertoe heeft geleid dat veel mensen geen werk en inkomen meer hebben.

Ons gebed
De organisaties vragen onze voorbede en daar natuurlijk ook uit voortvloeiend onze hulp.
Heel concreet vragen ze om te bidden voor de wereld:
• Voor de landen waarin het coronavirus zich uitbreidt.
• Voor de miljoenen mensen die hun baan zijn kwijtgeraakt.
• Voor alle ouders en kinderen die honger lijden.
• Voor de gebieden die bedreigd worden door een sprinkhanenplaag.
• Om regeringsleiders die opkomen voor de belangen van burgers.
• Om het herstel van de natuur met de juiste hoeveelheden neerslag.
• Voor het terugdringen van conflicten en oorlogen.

Psalm 67 nodigt ons uit om te bidden voor heel de mensheid, waaronder wijzelf, maar ook de minderbedeelden en vraagt: Zegen ons opdat wij anderen tot zegen mogen zijn.
Ik besluit met een paar coupletten uit een lied van Cor Waringa, dat is opgenomen in de bundel ‘Lieten fan Leauwe en langstme’ onder nummer 36:

Hear sjoch de earme minsken,
dy’t sûnder fleur troch ’t libben gean,
gjin wille ha yn har bestean.
Ferjit net wat sy winsken.
O Hear, ûntfermje Jo!

De bern yn earme lannen,
dy famkes, jonges sûnder brea,
libje op ‘e râne fan ‘e dea,
wol iepenje Jo hannen
O Hear ûntfermje Jo!

Pieter Knijff

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van juni 2020