De vrucht van de Geest is echter: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid, zelfbeheersing.
Galaten 5: 22
Wie maakt de dienst uit in mijn leven? Ben ik dat zelf? Kan ik maar doen en laten wat ik wil? Hoef ik mij niks van anderen aan te trekken? Of ligt het toch wat gecompliceerder?
Je voelt allemaal wel aan. Zo simpel is het niet. Zoveel heeft het Evangelie ons wel geleerd. Geven om de ander. Er willen zijn voor anderen. Zorg en aandacht hebben.
Allemaal waardevolle dingen. Die te maken hebben met de gedachte van zoiets moois als naastenliefde. Die ten diepste niets anders is dan een cadeau van God.
De grote kracht van het Evangelie door de eeuwen heen. Die licht altijd weer op in die naastenliefde. Waar Gods boodschap mensenharten raakt, is naastenliefde één van de gevolgen.
En dat is wat Paulus in Galaten 5 benoemd. Naastenliefde is iets wat als vanzelf gebeurt. Overal waar het Evangelie ingang vindt, zie je vroeg of laat ook die liefde verschijnen.
Want het Evangelie is geen verzameling van allemaal regeltjes. Van ik moet dit en ik moet dat. Van dit mag niet en dat mag niet. Maar het Evangelie brengt een ontmoeting tot stand.
Een ontmoeting met een levende persoon. Met een levende Heiland. Met de Heere Jezus Christus. Zodat je Hem ineens helder voor je ziet. Precies zoals Hij is: liefdevol.
Dat is nu het werk van de Heilige Geest. Hij opent je ogen voor Jezus. Hij brengt Hem dichter dan dichtbij. Tot in je eigen hart. En als dat zo is, kunnen de gevolgen niet uitblijven.
Dan merk je dat er iets gaat veranderen. Dan gaat er iets groeien in je leven. Dan wordt er iets zichtbaar. Van wat Paulus in Galaten 5 de vrucht van de Heilige Geest noemt.
Een prachtige vrucht. Met ongelofelijk veel verschillende heerlijke smaken: liefde, blijdschap, vrede, geduld, vriendelijkheid, goedheid, geloof, zachtmoedigheid en zelfbeheersing.
Allemaal dingen die je niet voor jezelf kunt houden. Die er om vragen gedeeld te worden. Waar de ander beter van wordt. Die hij of zij proeven kan in de praktijk van het leven.
Wie die vrucht proeft, proeft Christus. Proeft liefde. Die zichzelf weggeeft en de ander opzoekt. Die zichtbaar werd aan het kruis. Die levend en wel weer uit het graf vandaan kwam.
Vanuit de hemel zet zij sinds Pinksteren mensen in vuur en vlam. Zo is zij de eeuwen door tot zegen. Die liefde voorkomt dat ik de dienst uit ga maken. Maar zorgt dat ik juist dienstbaar wordt.
Daarom kan ik niets beters doen, dan bidden om die Geest. Om Zijn leiding in mijn leven. Om de groei van Zijn vrucht in mijn leven. Om Zijn gave van de liefde van Christus.
Geest van hierboven
leer ons geloven
hopen, liefhebben door uw kracht
Hemelse vrede
deel U nu mede
aan een wereld die U verwacht
Wij mogen zingen
van grote dingen
als wij ontvangen
al ons verlangen
met Christus opgestaan, Halleluja
Eeuwigheidsleven
zal Hij ons geven,
als wij herboren
Hem toebehoren,
die ons is voorgegaan, Halleluja
Wat kan ons schaden
wat van U scheiden
liefde die ons hebt liefgehad
Niets is ten kwade
wat wij ook lijden
Gij houdt ons bij de hand gevat
Gij hebt de zege
voor ons verkregen,
Gij zult op aarde
de macht aanvaarden
en onze koning zijn, Halleluja
Gij, onze Here
doet triomferen
die naar U heten
en in U weten
dat wij Gods kinderen zijn, Halleluja
(Gezang 675, Opwekking 383)
Ds. J.P. Strietman
Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van mei 2018
Comments are closed.