En Zijne Excellentie zei tegen hen dat zij niet van de allerheiligste dingen mochten eten, totdat er een priester zou aantreden met de urim en met de tummim.

Ezra 2: 63

Als ik vroeger om speelgoed zeurde dat mijn vader te duur vond, dan zei hij: Je krijgt het – als Pasen en Pinksteren op één dag vallen. Iedereen begrijpt wel: dan krijg je het nooit.

Daar doen de woorden van stadhouder Zerubbabel ook een beetje aan denken: jullie moeten maar wachten tot er een hogepriester komt die de urim en tummim heeft.

Urim en tummim. Meestal laten we die woorden onvertaald. Letterlijk betekenen ze: lichten en volmaaktheden. Je zou ze ook samen kunnen nemen en vertalen als: volmaakte lichten.

Daarmee worden de twaalf kostbare edelstenen op de borstlap van de hogepriester omschreven: als Gods belofte dat Israël een heilig volk en een koninkrijk van priesters zal zijn.

De hogepriester droeg dit borstschild van de beslissing met die twaalf volmaakte lichten als hij God ging raadplegen en om een beslissing vragen voor het volk of voor de koning.

Maar zo kort na de terugkeer uit Babel is dit deel van de kleding van de hogepriester met die kostbare edelstenen nog niet klaar. Dus moeten ze eerst nog wachten.

Pijnlijk. Ze hadden er alles op alles voor gezet om mee terug te gaan naar Israël. Maar zonder de juiste identiteitspapieren horen ze er toch niet echt bij en mogen dus geen priester zijn.

Veroordeeld tot de wachtkamer. Tot er weer een hogepriester zal zijn compleet met urim en tummim. Die met God kan overleggen of ze er toch misschien nog bij mogen horen.

Wie leest over het wachten op een hogepriester die met God kan overleggen, denkt vrijwel direct aan Jezus, zoals Hij in de Hebreeënbrief voor je uitgetekend wordt als hogepriester.

De beloofde, volmaakte hogepriester. Door wie wij tot God mogen naderen. Die ook daadwerkelijk zalig kan maken wie door Hem tot God naderen. Die voor hen tussenbeide treedt.

Een hogepriester die beslissingsbevoegdheid heeft. Kan bepalen wie erbij hoort en wie niet. Mijn identiteit vast kan stellen en de juiste papieren leveren. Mij tellen als bij Israël ingelijfd.

Dat is de hogepriester waar Zerubbabel ten diepste naar verwijst. Die genade voor recht kan laten gelden. Heilig, puur en zuiver, maar ook één en al liefdevolle ontferming.

De heiligste persoon, de hogepriester, mag als enige op de heiligste dag, Jom Kippoer, met het bloed van de verzoening, de heiligste plaats, het heilige der heiligen binnengaan.

Zo is Christus de hemel binnengegaan. Eens voor altijd. Met Zijn eigen kostbare bloed. Door Zijn eigen offer. Het offer van Zichzelf aan het kruis van Golgota.

Op Golgota klinkt ook de uitspraak, waar Zerubbabel profetisch naar verwijst: Het is volbracht! Nu mag je er ook bij horen. Bij Hem, die voor jou het pleit voert en voor jou bidt.

Zo wil Hij je met Israël mee veranderen in een heilig volk en een koninkrijk van priesters. Door de Zaligmaker gereinigd, geheiligd en in Zijn dienst genomen.

‘k Heb geloofd en daarom zing ik,
daarom zing ik van gena,
van ontferming en verlossing
door het bloed van Golgotha.
Daarom zing ik U, die stervend
alles, alles hebt volbracht.
Lam Gods dat de zonde wegneemt,
Lam van God voor ons geslacht.

‘k Heb geloofd en daarom hoger,
hoger dan Kalvarie’s top,
zie ik boven lucht en wolken,
hogepriester, tot U op;
die in ‘s hemels tabernakel
voor Gods aanschijn t’ allen tijd,
als het hoofd van Zijn gemeente,
strijdend bidt en biddend strijdt.

‘k Heb geloofd in U wien d’ aarde
met haar doornen heeft gekroond,
maar die nu, gekroond met ere,
aan Gods rechterzijde troont.
U, aan wiens doorboorde voeten
eenmaal in het gans heelal,
Heer, daarboven, hier beneden,
alle knie zich buigen zal.

Ja, ‘k geloof en daarom zing ik,
daarom zing ik, U ter eer,
‘s werelds Heiland, Hogepriester,
aller heren Opperheer.
Zoon van God en Zoon des mensen,
o, kom spoedig in Uw kracht
op des hemels wolken weder!
Kom, Heer Jezus, kom! Ik wacht.

(Kalvarie = Golgota)

Ds. J.P. Strietman

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van maart 2019