Wie heeft ooit zoiets gehoord? Wie heeft iets dergelijks gezien? Zou een land geboren kunnen worden op één dag? Zou een volk geboren kunnen worden in één keer? Maar Sion heeft nauwelijks weeën gekregen, of zij heeft haar zonen al gebaard.

Jesaja 66: 8

We beleven rare tijden. Daar is iedereen het wel over eens. Bange tijden soms ook. Zeker. Maar in ieder geval anders dan anders. De wereld op zijn kop vanwege een onzichtbaar klein virus. Een vijand die je niet kunt zien. Die ongemerkt zijn slag kan slaan. Die het leven van miljoenen mensen in een paar weken onherkenbaar veranderd heeft.

Of er eerder zulke perioden zijn geweest in de geschiedenis? O zeker wel. Aan het einde van de Eerste Wereldoorlog is er zomaar ineens de Spaanse griep. In de Middeleeuwen teisteren pestepidemieën Europa, zodat hele gebieden ontvolken. Je kunt ook denken aan recente epidemieën als die van het aidsvirus, het sarsvirus en het ebolavirus.

Zijn het tekenen van de Eindtijd? Zeker wel. De Heere Jezus noemt ze als een kenmerk van onze tijd. De periode tussen Zijn vertrek naar de hemel en Zijn terugkeer op de wolken zal ermee gevuld zijn: geruchten van oorlogen, hongersnoden, aardbevingen en inderdaad ook die besmettelijke ziekten. Het begin van de weeën van de Eindtijd (Mattheüs 24: 1-14).

In die zin is het virus van nu ook één van de vele waarschuwingssignalen. Elke dag brengt ons dichter bij dat grote ogenblik. Dat Jezus zal verschijnen op de wolken. Dat elk oog Hem zal zien. De Rechter die komt om levenden en doden te oordelen. Om recht te doen aan Israël, Zijn volk, en aan ieder die Hem liefgekregen heeft.

Maar laten we wel wezen. Nergens zegt Jezus zoiets als: let op het virus! Wat Hij wel zegt, is iets heel anders. In Zijn rede over de laatste dingen drukt Hij je op het hart om eerst en vooral te letten op de vijgenboom (Mattheüs 24: 32). Niet het virus, maar de vijgenboom is belangrijk. Als die uitloopt, is de zomer nabij. Die vijgenboom is Zijn waarschuwingssignaal.

We hebben er in deze soms moeilijke tijden meer oog voor. Hoe de schepping reageert op de lockdown van de mensen. De vervuiling en het lawaai verminderen. De lucht klaart op. De hemel helder en strakblauw. De Himalaya weer zichtbaar voor de mensen in Noord-India. Flora en fauna bloeien op. Alsof de schepping even op adem komt.

Zelf let je misschien ook wat meer op wat er om je heen in de natuur gebeurt. Heel dichtbij in je eigen tuin vaak. Je hoort het geluid van de vogels. Zo door God geschapen dat wij dat mooi vinden. Planten en bomen lopen uit. Wie een vijgenboom heeft, merkt inderdaad dat die nu bladeren krijgt. Dan weet je, hoor je de Heere Jezus zeggen, dat de zomer nabij is.

Wat de Heiland daarmee bedoelt, is dit: die vijgenboom is het symbool voor Israël. Als Jezus je op het hart drukt om te letten op de tekenen der tijden, wijst Hij je vooral op Israël. Het volk dat uit de geschiedenis lijkt te worden weggewist, als in het jaar 70 Jeruzalem en de tempel verwoest worden. Als Israël verspreid raakt onder de volken. Bijna verdwijnt.

Jesaja ziet het vanuit de verte allemaal gebeuren. Het beloofde land verwoest. Israël verstrooid, vervolgd en bijna uitgeroeid. De vijgenboom zo zwaar beschadigd dat je jezelf afvraagt of hij ooit nog uit kan lopen. Tot Jesaja ineens iets wonderlijks ziet. Hij kan zijn ogen bijna niet geloven. “Wie heeft ooit zoiets gehoord? Wie heeft iets dergelijks gezien?”

“Zou een land geboren kunnen worden op één dag? Zou een volk geboren kunnen worden in één keer?” Maar wat niemand voor mogelijk hield gebeurt. Op 14 mei 1948 wordt een nieuw land geboren. Zomaar ineens staat Israël weer op de kaart van deze wereld. Tweeënzeventig jaar geleden vindt dat wonder plaats. De vijgenboom Israël loopt volkomen onverwacht uit.

Waar normaal gesproken eerst strijd wordt gevoerd en pas daarna een land onafhankelijk wordt, gaat het hier precies andersom. Dat ziet hij ook: “Voordat zij weeën kreeg, heeft zij gebaard. Nog voor een wee over haar kwam, heeft zij een jongetje ter wereld gebracht.” Die weeën komen de dagen erna, als de aanval op Israël wordt ingezet.

De vijgenboom overleeft de aanval en Israël bloeit op. Het land ondergaat een totale gedaanteverwisseling. Moerassen worden drooggelegd. Zelfs de woestijn komt tot bloei, zoals Jesaja al eerder vaststelde (Jesaja 35: 1). Technologische vindingen uit Israël veroveren de wereld: van computer tot smartphone en van medicijnen tot irrigatiemethoden.

Nee, je mag van Israël zeggen wat je wilt. Je kunt kritiek hebben op de politieke keuzes die gemaakt worden door de regering. Maar niemand kan het ontkennen: am Israël chai! – het volk Israël leeft! De vijgenboom waar Jezus over sprak groeit en bloeit. Wie tekenen van de eindtijd zoekt, moet niet letten op een virus. Die kan veel beter kijken naar vijgenboom Israël.

Waarom de dingen gaan zoals ze gaan, weet ik niet. Wat ik wel weet, is dat God de eeuwen door trouw gebleven is aan Zijn volk Israël. Dat voor Hem niets te wonderlijk is. Dat Hij een land, een volk, een staat op één dag geboren kan laten worden. Of eigenlijk zou je kunnen zeggen dat Israël in 1948 opnieuw geboren is. Het oude bondsvolk van God, maar dan nieuw.

Nu verstaan we onder opnieuw geboren worden meestal iets anders. Dat is waar. Maar ook daarnaar mogen we uitkijken. Wij verwachten immers met de apostel Paulus dat Israël ook innerlijk opnieuw geboren zal worden. Dat de ogen open zullen gaan voor Jezus als de beloofde Messias. Dat Israël Hem zal verwelkomen wanneer Hij Jeruzalem als koning binnenrijdt.

Opnieuw geboren worden. Daar mag je om bidden. Voor Israël, maar ook voor jezelf. Dat wonderlijke werk van de Heilige Geest. Die je ogen opent voor de Heere Jezus. Die maakt dat je Hem lief krijgt. Die geeft dat je ineens kunt zien wat je vroeger niet zag. Dat God in Zijn Woord tot je gaat spreken. Dat Hij doet wat Hij mij al bij mijn doop beloofd heeft.

Opnieuw geboren worden is een wonder. Het geeft je vleugels. Het geeft je vertrouwen. Het doet je leven met een open hemel. Met een levende God. Met kracht voor elke dag. Door de Heilige Geest die je aanvuurt en aanspoort. Om Jezus te volgen. Om te letten op Israël. Uit te kijken naar straks en niet bang te zijn voor de toekomst. Te zien dat we bijzondere tijden beleven.

Jeruzalem, o stad van heil en vrede,
verhef uw poorten, maak uw straten wijd,
uw Koning komt! Wanneer Hij binnenrijdt,
is alle strijd voorbij, uw leed geleden.

Omringd door wolken is Hij opgevaren,
verhoogd als Koning in Zijn majesteit,
totdat Hij wederkomt te Zijner tijd,
om u Zijn koninkrijk te openbaren.

De volken die rondom als golven woeden,
zij zwijgen stil – wat Christus wil, geschiedt.
Jeruzalem, het water raakt u niet,
gij zijt geborgen, veilig in Zijn hoede!

Uw Koning komt! O volken, stroomt nu samen,
naar deze stad, die God u heeft bereid.
Jeruzalem, verheug u, wees verblijd,
zing voor uw Koning: Halleluja, amen!

(melodie Psalm 87)

Ds. J.P. Strietman

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van juni 2020