Maar verwerp de onheilige en onzinnige verzinsels en oefen uzelf in de godsvrucht. Want de oefening van het lichaam is van weinig nut, maar de godsvrucht is nuttig voor alle dingen, omdat zij de belofte van het tegenwoordige en van het toekomende leven heeft.

1 Timotheüs 4: 7-8

In het najaar van 2020 publiceerde onze Protestantse Kerk in Nederland een visienota met als titel: Van U is de toekomst – Ontvankelijk en waakzaam leven van genade.

Van U is de toekomst. Dit thema is door de Protestantse Kerk ook gekozen als jaarthema. Voor de startzondag, het komende winterwerkseizoen en heel het kerkelijk jaar 2021-2022.

Aan de ene kant geeft het thema je een gevoel van zekerheid. De toekomst is niet iets beangstigends. Want de toekomst is van de Heere God. Hij gaat erover. Wij leven als het ware Zijn toekomst tegemoet. Wij leven toe naar de komst van de Heere Jezus. Naar het komende koninkrijk van Israël met Hem als koning op de troon van David.

Dat geeft hoop. Het biedt licht en uitzicht. Israëls herstel betekent redding voor de wereld. De wet zal van Sion uitgaan en het Woord van de Heere vanuit Jeruzalem (Jesaja 2: 3). Licht en uitzicht op Gods nieuwe wereld. Die daarna aan zal breken. Zonder dood of rouw of jammerklacht – alle tranen van de ogen afgewist (Openbaring 21: 4).

Aan de andere kant bekruipt je het gevoel van onmacht. Zover is het immers nog niet? Wat kun je daar eigenlijk van zien als je om je heenkijkt? Toekomstmuziek?

Toch kun je er al iets van zien en proeven. Die toekomstmuziek, bijvoorbeeld, hoor je heel duidelijk doorklinken in de laatste vijf psalmen van het Psalmboek (Psalm 146 t/m 150). Ze zingen van Gods koningschap. Ze loven en prijzen de Schepper, de Maker van Israël. Ze roepen je op tot de vreugde. Ze wijzen je op Christus in Wie God Zelf verschenen is.

Eén van de dingen die je helpen kan in je leven blijft daarom dat Psalmboek van Israël. Door God gegeven om te lezen, om te zingen, om te bidden en te danken.

Maar toch. Hoe blijf je nu op de toonhoogte van die psalmen? Hoe houd je het vol als die toekomst nog zo ver weg lijkt? Wat duurt het niet lang voor de Heere Jezus terugkeert!

De apostel Petrus schrijft dan, hoe die lange duur wijst op Gods geduld – met een mooi oud woord: Gods lankmoedigheid. God geeft nog tijd om tot bekering te komen (2 Petrus 3: 9).

De apostel Paulus schrijft het nog weer anders. Hij heeft het in zijn eerste brief aan Timotheüs over de ‘godsvrucht’ – de NBV vertaalt dat met ‘vroom leven’.

In het Grieks staat er het woordje eusebeia. Dat is opgebouwd uit twee woorden: eu betekent goed en het woord sebeia betekent verering. Eusebeia is dus letterlijk: goede verering. Goede verering is God als God vereren. Hem de plek geven die Hem toekomt. Hem de eerste plaats gunnen in jouw leven. Hem bovenaan zetten bij alles wat je doet.

Misschien zou je het nog beter zo kunnen zeggen – met de ondertitel van de visienota: eusebeia of godsvrucht is ontvankelijk en waakzaam leven van genade.

En nu zegt Paulus: oefen jezelf daarin. Let op die genade van God. Ze is in de Heere Jezus Christus verschenen. Hij is het levende geheim van de godsvrucht (1 Timotheüs 3:16).

En Paulus bedoelt dan niet enkel Timotheüs. Altijd heeft hij het geheel van de gemeente van Christus op het oog. Zij is immers het lichaam van Christus in deze wereld. Samen als gemeente van Hem mag je leven vanuit Zijn heilswerk. Hij is het Hoofd. Hij heeft het overzicht. Hij bouwt Zijn lichaam op door de krachtige werking van de Heilige Geest.

Die Geest van Christus bewerkt door de verkondiging van het Evangelie het geloof in de Heiland in de harten van zondaren. Daarin vinden wij onze eenheid. Het belijden, beleven en beoefenen van het geloof in onze levende Heiland is de kern van de zaak. Het is volgens de apostel Paulus ten diepste het geheim van de godsvrucht.

De Heilige Geest beijvert Zich ervoor om dat te bewerken in ons leven. Om ons daarin te laten oefenen. Precies zoals sporters dat volgens Paulus met hun lichaam doen. Terwijl dat lichaam niet blijvend is. Je lichaam is een broos en kwetsbaar stukje menselijk weefsel. Het brokkelt af bij het ouder worden en eenmaal sterft het. In die zin is de lichamelijke oefening van weinig nut. Dit in tegenstelling tot de godsvrucht. Die heeft immers niet alleen een belofte voor nu, maar ook voor straks.

Door de godsvrucht mag je nu al genieten van de verborgen omgang met God. En straks voor eeuwig en altijd. In het eeuwige leven van de op ons toekomende eeuw. Godvruchtig leven is leven in toewijding aan de Heere God, aan Vader, Zoon en Geest. Een levenshouding, een levensstijl, een levenswandel met Christus in het middelpunt.

Daarin mogen wij als gemeente van Christus ons samen oefenen. In gelovig wandelen met God. Hem dienen met hart en mond en heel ons doen en laten.

Dank, dank nu allen God
met hart en mond en handen,
Die grote dingen doet
hier en in alle landen,
Die ons van kindsbeen aan,
ja, van de moederschoot,
Zijn vaderlijke hand
en trouwe liefde bood.

Die eeuwig rijke God
moge ons reeds in dit leven
een vrij en vrolijk hart
en milde vrede geven.
Die uit genade ons
behoudt te allen tijd,
is hier en overal
een Helper die bevrijdt.

Lof, eer en prijs zij God
Die troont in ‘t licht daarboven.
Hem, Vader, Zoon en Geest
moet heel de schepping loven.
Van Hem, de ene Heer,
gaf het verleden blijk,
het heden zingt Zijn eer,
de toekomst is Zijn rijk.

(Gezang 704)

Ds. J.P. Strietman

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van juli 2021