Ik heb mij er zeer over verblijd dat ik er onder uw kinderen gevonden heb die in de waarheid wandelen, in overeenstemming met het gebod dat wij van de Vader ontvangen hebben.
2 Johannes 1: 4

Ik heb geen grotere blijdschap dan hierover dat ik hoor dat mijn kinderen in de waarheid wandelen.
3 Johannes 1: 4

De Britse schrijver Clive Staples Lewis (1898-1963) is bij velen bekend vanwege zijn fantasiewereld Narnia. Hij gaf die fantasiewereld vorm in de zevendelige kinderboekenserie ‘De Kronieken van Narnia’. Het werd een klassieker in de kinderliteratuur en zijn bekendste werk.

Drie delen van de Kronieken van Narnia zijn zelfs verfilmd: ‘De Leeuw, de Heks en de Kleerkast’, ‘Prins Caspian’ en ‘De Reis van het Drakenschip’. Stuk voor stuk prachtige sprookjes, waarin Lewis ongemerkt ook zijn geloof in God laat meespreken. Dat geloof kreeg hij overigens pas later in zijn leven.

Lewis begon als ongelovige. In 1955 verschijnt zijn boekje ‘Surprised by Joy’, vertaald als ‘Verrast door vreugde’. Daarin beschrijft hij zijn levensweg van het atheïsme tot de ontmoeting met God. Eenmaal verrast door de vreugde van de liefde Gods wordt Lewis de christelijke schrijver, die wij kennen.

Verrast door de vreugde van de liefde van God. Zo zou je dat ook van de apostel Johannes kunnen zeggen. Die vreugde kwam verrassend zijn leven binnen in de ontmoeting met Jezus. Hij is voor Johannes de liefde Gods in levenden lijve. Sinds hij Hem mag kennen, is er vreugde in zijn leven.

Niet dat zijn leven altijd vrolijk is. Zeker niet. Het leven is nu eenmaal moeilijk. Dat ontdek je vroeg of laat allemaal wel. Leven is niet eenvoudig of makkelijk. Leven gaat al helemaal niet vanzelf. Wie denkt een plezierreisje te kunnen maken, komt uiteindelijk bedrogen uit.

We merken dat extra in deze rare tijd. Ook al worden de maatregelen wat versoepeld, het virus is nog lang niet verdwenen. En dat betekent dat ook de zomertijd en de zomervakanties daardoor gekleurd zullen worden. De dingen worden dus nog niet echt beter.

Maar kan er dan toch vreugde zijn? Kun je blijheid kennen onder alle omstandigheden? Bestaat er zoiets als vrolijk je kruis dragen? We bidden het immers wel in het doopformulier: dat ons kind ook in moeilijke omstandigheden de weg van het geloof zal mogen gaan en ‘opgewekt’ zijn of haar kruis dragen.

Denk ook aan wat de apostel Paulus schrijft aan de gemeente van Filippi. Hij roept ze op om zich altijd te verblijden. Wees altijd blij, hoor je hem zeggen (Filippenzen 4: 4). Maar Paulus zegt er dan wel iets bij. Hij heeft het over je verblijden in de Heere. Hij komt dus ook uit bij wat Johannes schrijft.

Diep van binnen kent de apostel Johannes een intense blijheid. Om Wie Jezus is en voor hem wil zijn. Hij heeft Hem ontmoet. Hij is Hem gevolgd. Tot aan het kruis op Golgotha. Hij werd op de Paasmorgen verrast door de vreugde om het wonder van de Opstanding. Hij zag Jezus in levenden lijve terug.

Voor Johannes is Jezus werkelijk de Weg en de Waarheid en het Leven. Je leven echt leven, is voor Johannes leven met Hem, met Jezus Christus. Hij noemt dat ‘wandelen in de Waarheid’. Stap voor stap Hem navolgen. Op de hoogte- en op de dieptepunten van je leven je verbonden weten met Hem.

In zijn brieven merk je dat. In de Tweede Brief hoor je hem zeggen, hoe blij hij is dat anderen dat ook doen. Dat de kinderen van de vrouw aan wie hij schrijft ook in de Waarheid wandelen. Hij kent geen grotere vreugde, dan dat zijn gemeenteleden dat daadwerkelijk doen in hun dagelijks leven.

Er trilt iets van een intense blijheid in zijn woorden. Het is de blijheid die C.S. Lewis ook mocht leren kennen. Een blijheid die er diep van binnen is, dwars door alles heen. Ook op de dieptepunten van je leven. Zelfs midden in je verdriet. Dat je bij wijze van spreken kunt lachen door je tranen heen.

Om die Waarheid met een hoofdletter. Waarheid die een persoon is. Mens geworden met een hart voor jou. Innerlijk zo om je bewogen was, dat Hij voor je wilde sterven aan een kruis. Zo met je begaan dat Hij jou door de kracht van Zijn Opstanding echt en eeuwig leven wil geven.

Vreugde en diepe blijdschap dat dit Gods verlangen is. Dat Zijn liefde naar jou uitgaat. Dat Hij jou met Zichzelf wilde verzoenen. Van vijand in vriend veranderen. Ja, meer nog: van vijand in Zijn kind veranderen. Dat in alles met Christus mee mag delen. Voor nu en straks. Voor tijd en eeuwigheid.

Dat en nog meer zit er allemaal in die vreugde van Johannes verborgen. Je kunt het ook bijna niet onder woorden brengen, hoe mooi dat is. Hoe ver dat strekt en hoe diep of dat gaat. Maar het vormt een geweldige kracht in je leven. Door het wonderlijke werk van de Heilige Geest in jouw hart.

Ook in deze zomerperiode hoop je dat je tijd en gelegenheid vindt om daar bij stil te staan en daar over na te denken. De rust vinden om iets van die vreugde met Johannes mee te proeven en mee te beleven. Vergeet niet: de Heilige Geest is niet en nooit met vakantie. Hij werkt door in ons leven.

Wat kun je die vreugde soms niet heel sterk voelen. Bij het zien van de regenboog. Bij de lach van een kind. Bij een wonder van genezing. Of zomaar bij het luisteren naar een lied, of bij het zingen van een psalm of gezang. Geen wonder dat mensen dat laatste zo missen in deze bijzondere tijd.

Wat is het goed om Gods liefde te ervaren in je leven. En om er op jouw eigen manier ook weer van te delen naar anderen toe. In een gebaar. Een paar lieve woorden. Een glimlach. Of denkend om de ander in je gedachten en gebeden. Verrast door de vreugde en levend uit de liefde van God.

O grote God die liefde zijt,
o Vader van ons leven,
vervul ons hart, dat wij altijd
ons aan Uw liefde geven.
Laat ons het zout der aarde zijn,
het licht der wereld, klaar en rein.
Laat ons Uw Woord bewaren,
Uw waarheid openbaren.

Maak ons volbrengers van dat Woord,
getuigen van Uw vrede,
dan gaat wie aarzelt met ons voort,
wie afdwaalt met ons mede.
Laat ons getrouw de weg begaan
tot allen die ons verre staan
en laat ons zonder vrezen
de minste willen wezen.

Leer ons het goddelijk beleid
der liefde te beamen,
opdat wij niet door onze strijd
Uw goede trouw beschamen.
Leg ons de woorden in de mond
die weer herstellen Uw verbond.
Spreek Zelf door onze daden
van vrede en genade.

Wij danken U, o Liefde groot,
dat Christus is gekomen.
Wij hebben in Zijn stervensnood
Uw diepste woord vernomen.
Nog klinkt dat woord; het spreekt met macht
en het wordt overal volbracht
waar liefde wordt gegeven,
wij uit Uw liefde leven.

(Gezang 481 uit het oude liedboek en Gezang 838 uit het nieuwe liedboek)

Ds. J.P. Strietman

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van juli 2020