Toen Daniël hoorde van het besluit dat op schrift gesteld was, ging hij naar huis. In zijn bovenvertrek had hij in de richting van Jeruzalem open vensters. Daar knielde hij neer, bad tot zijn God en prees hem, precies zoals driemaal per dag zijn gewoonte was.
Daniël 6: 11

Soms heb je mensen nodig waaraan je je kunt optrekken, die een voorbeeld voor je zijn. Soms ook personen uit de Bijbel die in vergelijkbare omstandigheden verkeren als jij. Daniël en zijn vrienden werden menig keer beproefd. En moesten zien te overleven in een voor hen vijandelijke omgeving. Ze moesten keuzes maken en geloven was voor hen niet vanzelfsprekend.

In die zin kunnen we wel vergelijkingen maken. Onze cultuur is niet meer gericht op christelijke waarden en normen en de tijd van de coronacrisis ervaren we als een tijd in ballingschap. We zijn ver verwijderd van het huis van de Heer, het gemeenteleven ontbreekt en het vraagt de nodige inspanning om Jezus te blijven navolgen. Juist nu komt het op ons zelf aan, moeten we tonen wat we waard zijn en moeten we laten zien hoe diep ons geloof geworteld is.

In het boek Daniël komen we een aantal overtuigingen tegen. Een aantal wil ik met jullie delen.

1. Alleen door oprecht te blijven kun je overleven in een cultuur die je vijandig gezind is.
2. God heeft de regie. Hij staat boven alle grootmachten en kan ongelovigen gebruiken om zijn geschiedenis te vervullen.
3. Er is niet alleen een zichtbare strijd op aarde, maar er is ook een strijd gaande in de hemelse gewesten.
4. Gods toekomst is voor de gelovigen positief en Hij beschermt Zijn volgelingen.

De boodschap voor de gelovigen is dat men op God moet blijven vertrouwen, Hem blijven gehoorzamen en op Hem moet blijven hopen. Lijden en beproeving gaan vooraf aan de overwinning.

Dit jaar heeft het Evangelisch Werkverband gekozen voor thema: “Durf Daniël te zijn”. Het is bedoeld voor de gemeente groeigroepen of bijbelstudiegroepen. Ze wijzen op twee keuzes die je als christen kunt maken in een vijandige cultuur. De eerste is meegaan in die cultuur en uiteindelijk je geloof kwijtraken. De tweede is je afzonderen in die cultuur en je opsluiten in je eigen christelijke bubbel. Maar wat Daniël doet is 100% actief zijn in de samenleving en 100 % gelovig blijven. De boodschap die ze willen meegeven is: lever je niet uit aan de wereld, maar sluit je ook niet op!

Om dat te kunnen moet je diepgeworteld blijven in God. Dat vraagt om een eigen actief geloofsleven waar bidden, Bijbellezen en het zingen van of luisteren naar geestelijke liederen deel van uitmaken. Dat vraagt ook om verbondenheid met de gemeente in de wekelijkse viering, in het houden van de sacramenten (doop en avondmaal) en het deelnemen aan het onderwijs (catechisatie, bijbelstudiegroepen, gebedsbijeenkomsten of gemeentegroeigroepen). Juist nu het bij elkaar komen in de grote groep minder verstandig is, leent de kleine groep zich nu voor gemeentelijke activiteiten. Juist nu moeten we ons inzetten om eigen geloof en dat van anderen te behouden.

In het boek Daniël komt nog een aspect naar voren en dat is de voorspelling van de eindtijd. Het moment dat Jezus terugkomt. Waar het om gaat is dat wij daarop voorbereid zijn. We staan klaar om Hem te ontmoeten. We hebben ons leven zo ingericht dat Hij zo bij ons binnen kan stappen.

Ik eindig met een paar woorden uit een lied van de politicus Christoph Blumhardt (1842-1919), te vinden in het liedboek voor kerken nummer 296. Blumhardt probeerde leer en leven met elkaar te combineren. Volgens hem was Gods rijk aanstaande, maar dat was des te meer reden om actief in de wereld te zijn.

Ik kom met haast, Ik kom, houd vast
wat Ik u heb gegeven.
Er blijft bij alle aardse last
een open deur ten leven.
Werp van u af wat Ik niet gaf,
blijf u standvastig scharen
bij wie Mijn woord bewaren.

Pieter Knijff

Deze meditatie is gepubliceerd in de Tsjerkepraat van september 2020