We mogen zondag 12 februari 2017 vanuit onze beide gemeenten het Heilig Avondmaal vieren in een gezamenlijke dienst. Ter voorbereiding de volgende serie overdenkingen, die we van het samenwerkingsverband van de classis Dokkum ontvingen:

Maandag 6 februari – Psalm 37: 25-29

De psalmdichter vertelt wat hij heeft gezien: rechtvaardige mensen worden niet verlaten en hebben brood. Gemeenschap en brood horen bij elkaar (vers 25). Veel mensen die alleen zitten te eten wennen daar nooit aan. Het brood wat God geeft eet je met elkaar, in de gemeenschap. De psalmdichter voegt er in de verzen 27-29 nog wat aan toe: de woorden ‘voor eeuwig’. Dat wil het avondmaal ook zijn: niet een maaltijd van het moment, nee, een maaltijd voor de eeuwigheid. Een maaltijd waar mensen vooruitkijken over de grenzen van ons bestaan heen.

Dinsdag 7 februari – Psalm 78: 18-20

Van dingen die vroeger gebeurden kun je leren. Het gaat weer over voedsel en daarbij de afhankelijkheid van God. Wanneer wij ons bewust zijn van die afhankelijkheid, richten we ons vanuit die afhankelijkheid op God. Dus mensen hebben God gevraagd om voedsel (vers 18). Maar hoe hebben ze dat gevraagd? Wat bepaalde hun vraag? Ze vroegen niet vanuit behoefte. Nee, ze vroegen vanuit motieven die niet goed waren. Dat roept boosheid op bij God – ‘toorn’ noemt de Bijbel dat – en daar kunnen we ons iets bij voorstellen. Als wij daar iets van willen leren, zullen wij ook bij onszelf moeten kijken, hoe wij daar in staan. Wat zijn onze motieven als wij om brood en wijn vragen?

Woensdag 8 februari – Psalm 104: 14-18

Dit gedeelte wil ons duidelijk maken dat God het is die alles doet groeien en ons voorziet van brood en wijn. In dit korte gedeelte koppelt de psalmdichter brood en wijn aan de gesteldheid van het hart van de mensen. Brood en wijn, door God gegeven, versterken en verheugen het hart van de mensen. Het hart staat voor het leven. Een kloppend hart betekent dat de mens leeft. Maar hoe leeft de mens? Wanneer dat leven gevoed en gelaafd wordt met het brood en de wijn die God geeft, dan is het leven krachtig en verheugd, is het sterk en blijmoedig. Dat is de rijkdom van de psalmen: de subtiele koppeling van woorden, die een rijkdom voor ons leven in zich hebben.

Donderdag 9 februari – Psalm 105: 40-45

Brood uit de hemel als antwoord op een vraag vanuit oprechte motieven. Het volk moest verder door de woestijn, maar ze konden niet verder. En dan komt er brood uit de hemel, zodat ze wel verder kunnen. Dan verklapt vers 42 het motief van God, het motief voor zijn eeuwigdurende trouw aan mensen: ‘Hij gedacht aan Zijn heilig woord aan Abraham Zijn knecht’. Het genadige verbond dat Hij met hem sloot. Vanuit dat verbond is God steeds weer gericht op mensen, neemt Hij steeds weer het initiatief om met ons op weg te gaan naar Zijn Rijk. ‘Dit is het nieuwe verbond in Mjn bloed,’ zegt Jezus bij de instelling van het Avondmaal. Het kleine vers in de psalm wijst naar een vers dat van wezenlijk belang is om de Bijbelse boodschap voor mensen te begrijpen. Het Heilig Avondmaal is een verbondsmaaltijd bij uitstek, opdat wij nooit vergeten, het heilig woord van God aan Abraham, Zijn knecht.

Vrijdag 10 februari – Psalm 132: 13-15

Bij God aan tafel, want de Heere heeft een plek, een huis hier op aarde. De psalm spreekt over Sion. De tempel in Jeruzalem. De kleine en grotere godshuizen overal op aarde. Wat is het belangrijk dat daar de tekenen van Gods Rijk realiteit worden. Dan voelt God Zich er thuis. Dan zal God ons kunnen voeden en verzadigen. Is onze inbreng in het kerk-zijn dusdanig dat het recht doet aan dat beeld wat God heeft van Zijn Rijk? Het is een wezenlijke vraag, want komende zondag is het de bedoeling dat het in onze kerk lijkt op Gods Rijk. Het is de uitdaging voor ons allen dat dat zondag van ons persoonlijk, maar ook van ons gemeenschappelijk afstraalt. Wanneer dat zo is , dan zal God het voedsel rijkelijk zegenen en ons met brood verzadigen. Ik hoop dat U de uitdaging aanneemt en dat het zondag duidelijk zichtbaar is.

Zaterdag 11 februari – Psalm 128: 1-6

Met deze psalm willen we de voorbereiding afsluiten en dat is ook heel passend. Gelukkig is ieder die ontzag heeft voor de Heere en de weg gaat die Hij wijst. Weer gaat het om eten, het gaat om de opbrengst. Leven naar Gods wil levert wat op en dat wordt weer heel duidelijk gekoppeld aan eten en drinken, de wijnstok speelt een rol. Voor ons gevoel ook duidelijk verwijzend naar de Ware Wijnstok Jezus Christus. Een hele fijne en intense avondmaalsviering mag een geschenk zijn dat wij uit Gods hand mogen ontvangen. Voor mensen die werkelijk Hem een duidelijke plek geven in hun bestaan kan het niet anders, dan dat de Avondmaalsviering de meest centrale geloofsgebeurtenis is. Die wil je niet missen, want juist daar aan die tafel wordt de zegen van God realiteit in brood en wijn, oftewel in Jezus Christus. In Zijn lijden, sterven en opstaan reikt Hij ons de toekomst van Gods Rijk en wie zou dat willen missen? Voor komende zondag: een gezegende avondmaalsviering toegewenst!